• NASZ PATRON

        • (ur. 15 stycznia 1874 r. we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1955 r. w Gliwicach) - pedagog, twórca i dyrektor sławnej szkoły eksperymentalnej Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w latach ( 1919-1920).

              Syn Edwarda i Walerii z Koriers, uczęszczał do Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Studiował na wydziale filologicznym z zakresie matematyki i fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1891-1895. Przez kilka lat pracował jako nauczyciel w szkołach w Krakowie i Rzeszowie. W latach 1902-1906 odbył dwie stypendialne podróże do Anglii, Francji, Niemiec i Szwajcarii dla zapoznania się z aktualnymi prądami w nowoczesnej pedagogice. W latach 1909 - 1914 z własnej inicjatywy pracował w Krakowie na stanowisku inspektora szkolnego Okręgu Krakowskiego. W latach 1911-1914 społecznie podjął dodatkową pracę jako dyrektor Wiejskiego Ogniska Wychowawczego w Prokocimiu k. Krakowa. W ośrodku tym przystąpił do realizacji swych założeń programowych, dotyczących konieczności zróżnicowania programu nauki według zainteresowań i uzdolnień uczniów. W latach 1915-1917 na stanowisku inspektora Okręgu Szkolnego przy Komendzie Powiatowej w Lublinie wprowadzał powszechność nauczania w całym Okręgu. W listopadzie 1917r. przeszedł do pracy w Departamencie Oświaty w administracji Rady Regencji w Warszawie. W listopadzie 1918r. objął stanowisko szefa sekcji szkolnictwa średniego, następnie podsekretarza stanu w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W latach 1919 - 1920 był ministrem tegoż resortu w rządach Leopolda Skulskiego i Władysława Grabskiego. Przez następne 6 lat był podsekretarzem stanu w tymże ministerstwie. Po przewrocie majowym w 1926 r. przeszedł na emeryturę.

           

          W 1927 r. sfinalizował swe wieloletnie zabiegi o odtworzenie Fundacji Sułkowskich z odzyskaniem jej bazy majątkowej, uczestniczy też w organizowaniu Kuratorium Fundacji. W 1928 r. został przez Kuratorium powołany na stanowisko dyrektora Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie. Tu realizował cel swego życia - stworzenie doświadczalnego ośrodka nowoczesnej pedagogika dla polskiego szkolnictwa średniego. Tadeusz Łopuszański kładł wielki nacisk na wychowanie sportowe w gimnazjum rydzyńskim, bo sam w swoich młodszych latach był zażartym sportowcem. W 1906 r. stworzył klub piłki nożnej uczniów II Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. Klub ten później połączył się z innymi, żeby stworzyć Klub Wisła-Kraków. Łopuszański był pierwszym prezesem tego klubu.

              Był również taternikiem i jednym z pierwszych, którzy wspinali się na Ostry Szczyt w Tatrach w 1903r. W tymże roku był członkiem komitetu organizacyjnego nowej Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT) w Zakopanem. Niestety wybuch II wojny światowej przerwał jego owocną pracę. Początkowo mieszkał w Krakowie, potem przeniósł się do Gliwic, gdzie zmarł w 1955 roku.

              Ożenił się z Ireną Biżanską w 1899r., która później pracowała w Gimnazjum im. Sułkowskich zajmując się Izbą Chorych. Zginęła w wypadku samochodowym w 1946r. Byli bezdzietni.

              Był odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i francuską Legią Honorową

          /